بهتر است همواره به دنبال یک عادت باشیم یا حداقل کهیر را در یک گروه طبقه بندی کنیم. در مواردی که علت، یک آلرژی است باید از محرک ها اجتناب کرد. در کهیر های فیزیکی و کولینرژیک تا جایی که امکان دارد باید محرک ها را به حداقل رساند.
بهترین درمان علامتی، یک آنتی هیستامین غیر خواب آور H1 است. مصرف داروهایی که مدت اثر طولانی دارند برای بیماران آسان تر است. (مانند فکسوفنادین، لوراتادین و سیتریزین). در صورتی که مزایای دارو 24 ساعت دوام ندارد، شاید بهتر باشد که یک آنتی هیستامین خواب آور نیز مانند هیدروکسی زین پیش از خواب به داروی بیمار اضافه کرد. بعضی اوقات، با اضافه کردن یک آنتی هیستامین H2 (مانند سیمتیدین)، آگونیست بتای تربوتالین یا یک آنتاگونیست لوکوترین مانند مونته لوکاست می توان به مختصر مزایای بیشتری دست یافت. بی ضررترین دارو در بارداری یکی از آنتی هیستامین های خواب آور قدیمی مانند کلرفنیرامین یا دیفن هیدرامین است.
از آنجایی که آسپیرین و NSAID ها علاوه بر ایجاد کهیر باعث تشدید آن نیز می شوند، شاید بهتر باشد که در تمامی موارد کهیر مزمن، از آن ها پرهیز شود.
منبع : مه شو
0 دیدگاه