کهیر یکی از عارضه های پوستی است که بسیاری از افراد در طول زندگی‌شان آن را تجربه می‌کنند. کهیر یک تورم قرمزرنگ روی پوست است که بر اثر یک واکنش آلرژیک یا انواع مشکلات در بدن ایجاد می‌شود. وقتی خون از مویرگ‌های زیر سطح پوست خارج می‌شود، قسمتی از سطحی‌ترین لایه پوست بر اثر زیاد شدن گردش خون قرمز و ملتهب می‌شود. نمود بیرونی این اتفاق، کهیر است. در واقع می‌شود گفت کهیر به خودی خود یک بیماری نیست بلکه نشانه‌ای از یک رخداد غیرطبیعی در بدن است. کهیرهای حاد بعد از تمام شدن دوره‌شان یا از بین رفتن عامل حساسیت‌زا از بین می‌روند ولی کهیرهای مزمن روی پوست باقی می‌مانند. در این مطلب کهیرهای مزمن را بیشتر می‌شناسیم.
کهیرهای مزمن در بسیاری از موارد، بر اثر بیماری‌های کبدی، تیروئید، انواع عفونت روده یا مجاری ادراری به وجود می‌آیند، بعضی از آن‌ها هم کهیرهای حاد هستند که به دلایل ناشناخته، روی پوست باقی مانده‌اند. وقتی روی پوستتان کهیر می‌بینید باید ابتدا غذاهایی که خوردید یا محیطی که در آن قرار دارید را بررسی کنید. بعضی از کهیرها در اثر حساسیت غذایی به وجود می‌آیند یا وقتی به فصل یا گیاه خاصی حساسیت داشته باشید ممکن است این عارضه پوستی قرمزرنگ را روی پوستتان ببینید. معمولا بعد از چند روز، کهیر کاملا از بین میرود اما اگر کهیر ماندگار شد، از نوع مزمن است و نشان‌دهنده یک بیماری خاص در بدن.
کهیر مزمن چه فرقی با کهیرهای حاد دارد؟
زمانی کهیر به عنوان کهیر مزمن شناخته می شوند که برجستگی ها و تاول‌ها بیش از شش هفته وجود داشته باشند و مرتبا در طول ماه یا سال تکرار شوند. کهیرهای حاد اما به محض حذف شدن عامل حساسیت‌زا (چه غذا باشد چه محیط و یا حتی آب و هوای خاص)، از بین می‌روند. برای بسیاری از کهیرهای مزمن نمی‌شود علت دقیق و مشخصی پیدا کرد اما مکانیسم عملکردشان دقیقا شبیه به کهیرهای حاد است: هیستامین در خون آزاد می‌شود، مویرگ‌های پوستی زیر سطح پوست سرشار از خون می‌شوند و پوست قرمز می‌شود. تاول، برجستگی و قرمزیِ خارش‌دار می‌توانند از علائم بالینی کهیرهای مزمن باشند.
آیا کهیر مزمن خطرناک است؟
کهیرهای مزمن شاید به خودی خود باعث مشکل پوستی چندان بدی نشوند اما اگر خارش داشته باشند، در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کنند، راه رفتن و لباس پوشیدن را سخت می‌کنند و حتی باعث بی‌خوابی می‌شوند. اما نباید فراموش کنید که کهیر به هیچ عنوان واگیردار نیست. بنابراین از تماس با افرادی که دچار کهیر مزمن هستند پرهیز نکنید چون خطری پوستتان را تهدید نمی‌کند. بسیاری از افرادی که دچار کهیر مزمن می‌شوند، علائم این عارضه را روی صورت، لب‌ها و چشمشان تجربه می‌کنند و صورت ملتهبشان باعث می‌شود در ارتباط اجتماعی دچار مشکل بشوند در حالی که این عارضه نه خطرناک است و نه مسری. آنژیوادم‌ها هم نوعی التهاب پوستی هستند که خیلی اوقات با کهیر اشتباه گرفته می‌شوند. انژیوادم درست مثل کهیر بر اثر حساسیت به یک عامل بیرونی مثل غذا یا گرده گل به وجود می‌آید اما التهاب و ورم بسیار زیادی روی پوست ایجاد می‌کند که بسیار خطرناک است.
درمان کهیر مزمن
اگر کهیر نشان‌دهنده یک بیماری باشد، درمان آن بیماری می‌تواند در کاهش یا از بین رفتن علائم موثر باشد (هیچ کهیر مزمنی تا آخر عمر روی پوست باقی نمی‌ماند). همچنین پزشکان از داروهایی مثل آنتیهیستامین، لوراتادین و انواع پماد موضعی برای از بین بردن کهیر استفاده می‌کنند این داروها گردش خون را به حالت عادی برمی‌گردانند و با واکنش آلرژیک بدن شما مبارزه می‌کنند تا پوستتان دیگر قرمز نباشد.
منبع : درمانکده
0 دیدگاه